utworzone przez Aleksandra Hutna | kwi 15, 2018 | Aktualności, Skarbnica roślin
Historia zielonej herbaty sięga jeszcze czasów przed naszą erą – stąd jest nazywaną najstarszą herbatą świata. Według legendy, wypoczywającemu pod herbacianym krzewem, chińskiemu cesarzowi do naczynia z gorącą wodą wpadło kilka listków zielonej herbaty. Powstały napar tak urzekł cesarza, że wprowadził on go na swój dwór. Do dziś w Chinach picie tej herbaty jest rytuałem, a ona sama jest uznawana za arystokratyczny napój. Liście powinny być zbierane przez najczystsze osoby – dzieci i dziewice. Mówi się, że napar pozwala na osiągnięcie harmonii i wyciszenia.
Rodzaje
Istnieje mnóstwo rodzajów zielonej herbaty, które różnią się od siebie wyglądem liści, otrzymywanym smakiem i aromatem.
- BANCHA – jedna z najpopularniejszych odmian późnego zbioru; bogata w żelazo i wapń, a przy tym z niską zawartością teiny – dlatego też jest odpowiednia dla dzieci. Urzeka delikatnością smaku i przyjemną ziołową nutą.
- MATCHA – jest herbacianym pudrem, który bierze udział w japońskiej ceremonii picia herbaty. Uznawana przez naukowców za najzdrowszą odmianę. Zawiera wiele witamin i mimo swojego bardzo intensywnego koloru, ma niezwykle łagodny smak. W ostatnim czasie stała się bardzo popularna i oprócz tradycyjnego picia, powstało wiele przepisów na desery, wykorzystujących ten rodzaj zielonej herbaty.
- CHUN MEE – w tłumaczeniu „piękne brwi”; popularny rodzaj herbaty w Chinach i Tajwanie. Charakteryzuje się subtelnie korzennym smakiem. Przy tej odmianie należy szczególnie zwracać uwagę na czas parzenia – zbyt długi może wywołać posmak przywołujące skojarzenie ryb bądź szpinaku.
- SENCHA – najsłynniejsza odmiana zielonych herbat, pochodzących z Japonii. Co ciekawe, herbaty z pierwszego zbioru mają łagodny, subtelny smak, a te z późniejszych są mocniejsze, zawierają więcej taniny – stąd też świetnie nadają się do wielokrotnego parzenia. Sencha zalecana jest diabetykom, ze względu na to, że obniża stężenie cukru we krwi.
- GUNPOWDER – nazwa „proch strzelniczy” powstała przez wygląd tej odmiany: listki zwinięte są ciasno w małe kuleczki, przypominające właśnie proch strzelniczy. Podczas parzenia rozwijają się. Ta herbata ma cierpki, intensywny smak, dlatego często wzbogaca się ją jakimś słodkim akcentem – np. miodem bądź owocami.
- GENMEICHA – ma oryginalny aromat i lekko dymny posmak, bo jest to herbata wymieszana z prażonymi: brązowym ryżem i kukurydzą.
- KUKICHA – jedna z najdelikatniejszych odmian, cechuje się najmniejszą zawartością kofeiny. Ponadto zawiera dużo wapnia, cynku, selenu, witaminy C. Napar z liści i łodyżek drzewa herbacianego często wzbogaca się sokiem jabłkowym, ponieważ doskonale się komponują.
- LUNG CHING – jej nazwa oznacza „smocze źródło”. Co ciekawe odmiana ta ma smak bardzo łagodny, lekko słodki oraz pozbawiony – charakterystycznej dla zielonej herbaty – goryczki. W jej aromacie czuć niezwykłe kwiatowo-orzechowe akcenty.
Inne: Natural Leaf, Cui Zhen, Green Jade Rings, Gyokuro, Kokeicha, Mu Dan, Pi Lo Chun, White Monkey.
Jak parzyć?
Na jedną, małą filiżankę herbaty potrzeba tylko jednej, małej łyżeczki suszu. Temperatura uzależniona jest od rodzaju herbaty, ale oscyluje między 60°C a 90°C. W ciągu 2-3 minut od zalania napar jest gotowy. Aby zwiększyć intensywność napoju – dodajmy więcej herbaty, nie wydłużajmy czasu parzenia. Jeśli herbata będzie za długo parzona staje się cierpka i gorzka, ponadto dochodzi do neutralizacji kofeiny.
Zieloną herbatę można parzyć wielokrotnie. Mówi się, że to herbata z drugiego parzenia osiąga pełnię aromatu.
Zgodnie z chińskim przysłowiem: „Pierwsze zaparzenie dla służby, drugie dla pana, trzecie do podlania kwiatów.”
Właściwości
Korzyści płynące z picia zielonej herbaty dostrzegano wieki temu. I my dzisiaj możemy korzystać z jej cudownych właściwości zdrowotnych i upiększających.
Głównymi składnikami zapewniającymi zielonej herbacie dobroczynny wpływ na ludzkie ciało są polifenole. Pierwsze badania na temat ich działania przeciwutleniającego prowadził na początku XX w. węgierski laureat Nagrody Nobla – Albert Szent-Györgyi. Jego odkrycie zostało później kontynuowane i dzięki temu znamy bliżej wpływ zielonej herbaty na zdrowie człowieka.
- Pobudza do wydzielania soków trawiennych, tym samym usprawnia trawienie. Przyspieszony metabolizm jest ważnym aspektem podczas odchudzania;
- Niektóre katechiny – należące do wcześniej wspomnianych polifenoli – ograniczają rozkład wielocukrów w jelitach i rozpuszczalność tłuszczów w żółci. Dzięki temu przyswajamy mniej cukrów i tłuszczów z pożywienia;
- Dzięki zawartości kofeiny, zielona herbata pobudza. Najlepiej sprawdzi się tu napar z pierwszego parzenia;
- Natomiast z drugiego – za sprawą L-teaniny odpręża, redukuje stres i pomaga w walce z depresją;
- Obniża ciśnienie krwi, zmniejszając ryzyko wystąpienia chorób serca. Flawonoidy wzmacniają naczynia krwionośne i przeciwdziałają zakrzepom;
- Działa bakteriobójczo, dlatego może być stosowana również zewnętrznie;
- Antyoksydanty eliminują wolne rodniki, spowalniając procesy starzenia;
- A także zapobiegają odkładaniu się złego cholesterolu na ścianach tętnic, a więc przeciwdziałają miażdżycy;
- Taniny wykazują działanie antynowotworowe;
- Zielona herbata zawiera w sobie mnóstwo cennych składników odżywczych, w tym: witaminy A, K, C, E, B, sole mineralne, żelazo, fluor, sód, wapń, potas, cynk, kwas foliowy, mangan. Dzięki flourowi chroni zęby przed próchnicą;
- Pobudza działanie pęcherza moczowego, a co za tym idzie – usprawnia wydalanie toksyn z organizmu;
- Wspomaga w zapobieganiu chorób neurologicznych (np. Parkinson, Alzheimer);
Co za dużo, to niezdrowo
Jak wszystko – w nadmiarze zielona herbata może zaszkodzić. Jedną z jej właściwości jest zdolność do pobudzania. Dlatego też nie należy pić zbyt dużej ilości, by nie przedawkować kofeiny. To może mieć nieprzyjemne skutki jak np.: nudności, wymioty, biegunka, podenerwowanie, bóle głowy, bezsenność.
Przy piciu zielonej herbaty każdego dnia, należy zwrócić szczególną uwagę na poziom żelaza w naszym organizmie. Ten pierwiastek odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie niemalże każdego układu w organizmie. Jego niedobór prowadzi do anemii. Pijąc zieloną herbatę należy pamiętać, że spowalnia ona wchłanianie żelaza. Z tego względu zaleca się picie naparu między posiłkami.
Nie powinno się pić zielonej herbaty na czczo, ponieważ może podrażniać żołądek czy powodować zgagę.
Aby zachować równowagę i móc czerpać z zielonej herbaty to, co najlepsze – pij ją z głową. Mówi się o 2-3 kubkach, ale tak naprawdę nie ma uniwersalnej dla każdego dawki, która nie powodowałaby żadnych niepożądanych skutków. Najlepszym sposobem jest obserwacja reakcji własnego organizmu.
Zielona w kosmetyce
Zielona herbata ma imponujące działanie w pielęgnacji skóry i włosów. Nie dziwi więc, że niezmiernie często jest dodatkiem do wszelkiego rodzaju kosmetyków.
Stosowana na skórę oczyszcza z zanieczyszczeń, leczy trądzik i inne zmiany skórne, blizny, zmniejsza stany zapalne, a ponadto działa przeciwstarzeniowo – poprawia elastyczność.
Zieloną herbatę można wykorzystywać zarówno w postaci masek jak i toniku.
- Do wykonania maseczki potrzeba:
– 2 zaparzonych wcześniej i wystudzonych porcji zielonej herbaty
– 1-2 łyżeczki miodu
– kilka kropek soku z cytryny
Sposób przyrządzenia: Wsyp zaparzoną i wystudzoną zieloną herbatę do miseczki, dodaj miód i sok z cytryny. Nałóż na twarz i pozostaw do 10 minut. Zmyj letnią wodą.
- Okazuje się, że struktura suchych liści herbaty jest pomocna w złuszczaniu martwego naskórka i innych zanieczyszczeń. Wykonaj w domu własnoręczny peeling:
Składniki:
– 1 łyżka suszu
– 1 szklanka cukru
– ½ szklanki oliwy z oliwek
– 1 łyżka miodu
Wykonanie: Wszystkie składniki wymieszaj dobrze ze sobą. Nałóż na twarz, ciało i masuj delikatnymi, kolistymi ruchami. Spłucz ciepłą wodą.
Jeśli nie wykorzystasz wszystkiego, przechowuj w szczelnym pojemniku, w suchym, ciemnym miejscu.
- Aby otrzymać tonik do codziennego przemywania twarzy, wystarczy parzyć herbatę 20 minut. Dla urozmaicenia możesz dodać kilka kropli ulubionego olejku czy też łyżkę: octu, miodu bądź soku z cytryny.
Taki tonik pomoże skurczyć i oczyścić rozszerzone pory, zachować gładką, nawilżoną i odświeżoną skórę.
- Jeśli parzysz zieloną herbatę w torebkach – nie wyrzucaj ich po wypiciu naparu! Schłodź je w lodówce ok. 30 minut, a następnie nałóż pod oczami. Pozostaw na 10-15 minut. Pozwoli to Twojej delikatnej skórze wokół oczu odpocząć i zredukuje cienie i obrzęki.
Zielony napar daje cudowne efekty także w pielęgnacji włosów. Wspomaga ich wzrost, zapobiega wypadaniu oraz zapobiega łupieżowi i suchości skóry głowy. Co więcej, doda włosom naturalnego blasku i zdrowego wyglądu.
- Możesz stosować płukanki na włosy: po umyciu włosów, wypłucz je zimną zieloną herbatą i po 10 minutach spłucz zimną wodą. Taką płukankę najlepiej wykonywać parę razy w tygodniu.
Sporządź napar z 2 łyżeczek suszu i pozostaw do wystygnięcia. Dodaj łyżkę oleju kokosowego i miodu. Nałóż na włosy i wmasuj w skórę głowy. Pozostaw na 30 minut, a następnie spłucz.
Daj znać w komentarzu, jeśli wypróbujesz któryś z tych świetnych przepisów. Jestem ciekawa czy przypadnie Ci do gustu ?
utworzone przez Aleksandra Hutna | kwi 4, 2018 | Aktualności, Skarbnica roślin
„Co to takiego yerba mate? Zasadniczo to samo, co kawa czy herbata. Tylko tu, w Paragwaju setki lat temu ich nie było. Byli za to Indianie Guarani. Szukali czegoś, co im tę kawę albo herbatę zastąpi. Szukali, szukali…aż znaleźli liście ostrokrzewu paragwajskiego” – mówi Wojciech Cejrowski w swoim materiale, wieloletni miłośnik mate.
Od początku…
Z historią yerba mate związana jest pewna legenda: boginie księżyca i chmury przybywszy na Ziemię, zostały zaatakowane przez jaguara. Uratował je pewien starzec, który w podziękę otrzymał roślinę, z której można przygotować „napar przyjaźni”. Wiązał się z nim rytuał – gospodarz zaparzał naczynie yerby i w kolejności wyznaczonej rangą, częstował siedzących w kręgu gości.
Do Europy yerba mate zawitała w XVI w. dzięki hiszpańskim kolonizatorom i jezuickim misjonarzom, nawracającym plemię Indian Guarani. Wkrótce chrześcijanie zaczęli sami uprawiać tę roślinę i propagować ją na swoich terenach jako konkurencję dla herbat z Azji.
Rodzaje
Napar z yerba mate ma wiele rodzajów i gatunków, które klasyfikuje się na podstawie charakterystyki, miejsca uprawy, dodatków.
- Despalada – z małą ilością łodyżek suszu (nie więcej niż 10%), łatwiej się ją pije, natomiast ma mniej kofeiny
- Elaborada – z dużą ilością gałązek (nawet do 35%), trudniej ją pić, ale zawiera stosunkowo więcej kofeiny
- Suave – oznacza mate z mniejszą zawartością kofeiny oraz pyłu, gwarantującą łagodniejszy smak
- Saborizada – jeden z rodzajów mate aromatyzowanej owocami dla wzbogacenia walorów smakowych
- Silueta – yerba z dodatkiem ziół wspomagających odchudzanie
Oprócz powyższych rodzajów, rozróżnia się mate ze względu na ich kraj pochodzenia. Sprowadzana jest z Paragwaju, Urugwaju, Brazylii oraz Argentyny.
– paragwajska yerba mate jest bardzo drobno mielona, intensywna, świetnie pobudza, towarzyszy jej specyficzna dymna nuta;
– argentyńska yerba mate charakteryzuje się – w odróżnieniu od tej paragwajskiej – nie tak drobnym zmieleniem, znajdziemy w niej kawałki listków, są bardziej aromatyczne;
– urugwajska yerba mate wyróżnia się goryczkowym smakiem, jest drobno mielona i zawiera sporo kofeiny;
– brazylijska yerba mate, zwana „chimarrao” jest drobno mielona o intensywnym zielonym kolorze.
„Kiedy zaczynałem pić mate, nie miałem wyboru – Indianie podawali mi to, co mieli. Były to gatunki najmocniejsze, o smaku twardym jak pięść. Pachniały jak fajka nabijana sierścią. Im smakowało. Mnie… nie wypadało odmawiać. Nie odmawia się komuś, kto ma w domu kolekcję dzid. Dopiero potem – po powrocie do cywilizacji – poznałem takie gatunki mate, które pije się z przyjemnością.” – wspomina Cejrowski.
Jak przyrządzić?
Istnieje wiele instrukcji parzenia yerba mate, ja przedstawiam tę najprostszą z kraju pochodzenia ostrokrzewu paragwajskiego – bez zastanawiania się nad każdym krokiem 😉
Ale przed przystąpieniem do picia czy – jak określają to niektórzy smakosze – „pociągania”, należy zapoznać się ze sprzętem. Yerba mate w stronach, z których pochodzi nie jest przyrządzana w zwykłym kubku, jak kawę czy herbatę parzy się u nas w Europie. Ludzie z Ameryki Południowej na to naczynie mówią „matero”. Jeśli jest ono wykonane z owocu tykwy, nosi nazwę „calabasa” (z dolnej części) lub „porongo” (z górnej części). „Palo santo” jest z kolei naczyniem z wyższej półki – wykonane jest z drewna gwajakowca, które wydziela świeży, żywiczny aromat. Szczególnie popularnymi matero są te ceramiczne, najłatwiejsze w konserwacji i najtańsze. Użycie zwykłej szklanki czy kubka do przyrządzenia yerby jest jak najbardziej możliwe, ale na pewno pozbawione tego przyjemnego, południowego klimatu ?
O ile specjalne naczynie na yerbę nie jest niezbędne, inaczej przedstawia się sprawa kolejnego przyrządu.
„Bombilla” jest połączeniem łyżki i rurki. Końcówka, którą zanurza się w yerba mate, jest wyposażona w sitko, oddzielające napar od fusów. Funkcję łyżki wypełnia przy wybieraniu fusów po wypiciu, a nie mieszaniu naparu! Może być wzbogacona o pierścienie, które schładzają ciecz.
Przejdźmy do kwintesencji parzenia yerba mate:
- Wsypujemy do ok. ¾ wysokości naczynia susz yerba mate;
- Zanurzamy bombillę w suszu – od tej chwili nie zmieniamy jej pozycji
- Zalewamy gorącą wodą (uwaga! nie może być to wrzątek! Jeśli woda wrze, musimy odczekać kilka minut aż ostygnie)
- Po zalaniu należy odczekać ok. 5 minut, by susz mógł nasiąknąć wodą – jeśli pociągniemy z rurki zaraz po zalaniu, sitko zatka się
- Początek jest najintensywniejszy, więc przyjęło się wyplucie pierwszego łyku
- Pijemy i cieszymy się energią płynącą z mate! ?
Zalety
Zawiera kofeinę, która pobudzi cały organizm, przy czym nie spowoduje podrażnienia żołądka (co może spowodować ta w kawie). Dzięki teobrominie i teofilinie odpędza zmęczenie psychiczne. Przez obecność kwasu pantotenowego orzeźwi umysł, poprawiając koncentrację (zmniejsza czas reakcji, zwiększa dokładność) i złagodzi zmęczenie fizyczne – rozluźnia mięśnie. Poprzez witaminę B ma działanie antydepresyjne, uspokaja wahania nastrojów i zaburzenia emocjonalne.
-
wspomoże w walce o smukłą sylwetkę
Niweluje uczucie głodu, sprawiając że do mózgu zostanie wysłany sygnał o sytości. Przyspiesza przemianę materii tak istotną przy odchudzaniu. Kwas chlorogenowy w yerbie ogranicza przyswajanie cukrów z pożywienia. Zapobiega efektowi jo-jo. Ostrokrzew paragwajski poprawia również sprawność fizyczną i przyspiesza spalanie kalorii podczas aktywności fizycznej.
Składa się z prawie 200 niezbędnych dla naszego organizmu składników aktywnych, makroelementy, pierwiastki biogenne oraz witaminy. Pomaga zachować właściwą gospodarkę elektrolitową. Może być pomocna przy leczeniu astmy, ze względu na ksantyny w niej zawarte. Saponiny natomiast zapewniają działanie bakteriobójcze, a co za tym idzie – chroni przed próchnicą oraz oczyszcza organizm z toksyn. Usprawnia krążenie i obniża ciśnienie krwi, a co za tym idzie zmniejsza ryzyko chorób serca. Działa ochładzająco (obniża temperaturę ciała). Dzięki rutynie i witaminie C zwiększa odporność i dotlenienie ciała, zapewnia szybszą regenerację. Ma pozytywny wpływ na wzrok – dzięki karotenie, witaminie A, Obniża poziom złego cholesterolu, glukozy i kwasów tłuszczowych. Poprawia sprawność seksualną, a dzięki inozytolowi także płodność u obu płci, a ponadto u kobiet – łagodzi objawy PMS (napięcia przedmiesiączkowego). Przeciwutleniacze w niej zapobiegają procesom starzenia się, pozytywnie wpływa na leczenie chorób osób starszych (osteoporoza, zaćma, zwyrodnienie stawów, choroba Alzheimera). Poprawia stan skóry, włosów i paznokci dzięki zawartych w yerbie: siarce, krzemowi.
Yerba mate pod lupą naukowców
Zalety yerba mate można by wymieniać i wymieniać bez końca…
Przeprowadzono wiele badań pod kątem wpływu tej rośliny na zdrowie. W Argentynie istnieje nawet specjalna instytucja finansująca badania – Narodowy Instytut Yerba Mate.
Dużą popularnością cieszy się również wpływ mate na redukcję zbędnych kilogramów. Już w 1964r. Instytut Pasteura i Paryskie Towarzystwo Naukowe zaobserwowały, że u Argentyńczyków pijących regularnie yerbę, rzadziej odnotowano otyłość.
To było bodźcem do bardziej dogłębnych badań nad ostrokrzewem paragwajskim. Okazało się, że napar z niego posiada niemalże wszystkie niezbędne do życia składniki odżywcze, a co więcej – pomaga on w pozbyciu się toksyn z organizmu. W późniejszych latach bliżej podjęto temat pobudzającej właściwości yerba mate.
A czy Ty pijesz yerba mate? Odczuwasz jej zbawienny wpływ na Twoje ciało i umysł? A może właśnie udało mi się przekonać Cię, żeby wypróbować jej zamiast porannej kawy?
Podziel się w komentarzu! ?
utworzone przez Natalia Borczynska | kwi 1, 2018 | Aktualności, Przepisy, Skarbnica roślin
Cellulit potocznie nazywaną „ skórką pomarańczową” jest problemem większości kobiet. Dotyka on zarówno osoby z nadwagą i otyłością, jak również osoby szczupłe i wysportowane. Obraz tzw „ materaca” może pojawić się u każdego. Do niedawna ten problem dotyczył tylko kobiet. Z roku na rok problem cellulitu powiększa się i dosięga coraz to większej grupy kobiet, a także mężczyzn.
Czynniki predysponujące:
Głównym czynnikiem żywieniowym wpływającym, na powstawanie cellulitu jest niestabilna dieta. Nadmierne spożywanie tłuszczy, soli, węglowodanów korzystnie wpływa na rozwój cellulitu. Również zbyt mała podaż błonnika przyczynia się do jego postępu.
Czynniki środowiskowe są bezpośrednio związane z naszym stylem życia.
Predysponuje ku temu styl życia:
- Siedzący tryb życia
- Noszenie obcisłych ubrań
- Chodzenie w butach na wysokim obcasie
- Długie gorące kąpiele
- Przebywanie w jednej pozycji przez dłuższy czas
- Długie i częste korzystanie z solarium
Czynniki genetyczne:
Płeć– cellulit występuję głownie u kobiet
Rasa– dotyczy przede wszystkim kobiet rasy białej i kaukaskiej, rzadziej występuję u ludzi rasy żółtej i czarnej
Biotyp– u kobiet o typie latynoamerykańskim zmiany zlokalizowane są najczęściej na biodrach, o typie nordyckim lub anglosaskim na brzuchu.
Rozkład tkanki tłuszczowej:
Osobniczo zmienna ilość wrażliwość receptorów hormonalnych:
Długotrwały stres, depresja, uczucie lęku lub złości oraz inne zaburzenia emocjonalne pozytywnie wpływają na rozwój cellulitu.
Do rozwoju cellulitu przyczyniają się również zmiany hormonalne w naszym organizmie. Ciąża, karmienie piersią, okres dojrzewania czy menopauzy, predysponuje do rozwoju lipodystrofii.
Teoria hormonalna, a cellulit
Podaje, że powstawanie cellulitu jest zależne od estrogenów. Powodują one rozszerzenie naczyń krwionośnych, obrzęk tkanek, gromadzenie tłuszczów i toksyn w adipocytach- komórkach tłuszczowych. Dlatego okres dojrzewania, ciąży, menopauzy czy przyjmowanie doustnej antykoncepcji sprzyja powstawaniu cellulitu.
Teoria krążeniowa, a cellulit
zauważa zależność powstawania cellulitu od zaburzeń krążenia. Te mogą mieć podłoże genetyczne i być nasilone przez pewne nawyki, np. zakładanie nogi na nogę.
Przepisy:
1. Peeling kawowy
Scrub kawowy korzystnie wpływa na redukcję cellulitu. Masaż i złuszczanie działają na skórę stymulując przepływ krwi i limfy, a kofeina w kawie ma działanie ściągające.
Składniki:
• 1/4 szklanki mielonej kawy
• 3 łyżki cukru lub brązowego cukru
• 2-3 łyżki stopionego oleju kokosowego
Przygotowanie:
Połącz składniki, aby uzyskać konsystencję pasty (pamiętaj, że peeling stwardnieje, jeśli zostanie schłodzony). Przechowywać w szklanym słoju.
Jak używać:
Wmasuj w skórę przez kilka minut, stosując silny nacisk. Stosuj 2-3 razy w tygodniu. Wyniki powinny być widoczne w ciągu kilku tygodni.
2. Masaż bańką chińską
Doskonałe efekty w terapii antycellulitowej przynosi regularnie wykonywany masaż gumową bańką chińską. Jest to bańka próżniowa, którą należy zassać do ciała, aby wytworzyło się podciśnienie. Dlatego wykonywanie masażu bańką polega na przyłożeniu do skóry tej bańki, którą ściskamy dłonią, a następnie na rozluźnieniu ucisku. Powstałe podciśnienie wpływa na przekrwienie, poprawę napięcia i przyspieszenie przemiany materii. Masaż wykonuje się ruchami podłużnymi lub kolistymi w kierunku węzłów chłonnych. Skóra przed wykonaniem masażu powinna być wysmarowana oliwką, aby zwiększyć poślizg. Zabieg powinien trwać od 15 do 30 minut. Powinno wykonywać się go w odstępach co 2-3 dni w serii 12-13 zabiegów. Bezpośrednio po zabiegu, skóra może być zaczerwieniona, mogą też pojawić się delikatne siniaki. Masaż bańką chińską generalnie ma na celu usunięcie zbędnych produktów przemiany materii, przyspieszenie przemiany materii, redukcję tkanki tłuszczowej, pobudzenie krążenia krwi, ujędrnienie skóry, wymodelowanie sylwetki, zrelaksowanie. Pierwsze zabiegi mogą być bolesne, kolejne odczuwane są jako przyjemne.
Przeciwskazania do stosowania zabiegu dotyczą przede wszystkim zaburzeń z krzepliwością krwi oraz skłonności do wylewów podskórnych. Masażu bańką chińską nie należy wykonywać podczas menstruacji oraz w ciąży. Przeciwskazaniami są też żylaki, nowotwory, otwarte rany, uszkodzona skóra. Zabronione jest stosowanie baniek chińskich w obrębie kręgosłupa, mostka, obojczyka, łopatek, okolic serca, oczu, uszu, brodawek, żołądka.
3. Ocet jabłkowy
To kolejny skuteczny środek na cellulit, ze względu na zawarte w nim minerały, takie jak magnez, wapń i potas, które pomagają wyeliminować toksyny. Otyłość jest jedną z przyczyn cellulitu. Ocet jabłkowy pomaga zmniejszyć wagę, a dzięki temu pozbyć się znienawidzonej skórki pomarańczowej
3 sposoby na wykorzystanie octu jabłkowego jako środka na cellulit:
- Zmieszaj dwie części wody i jedną część octu. Jeśli chcesz, możesz dodać trochę miodu. Otrzymaną mieszaninę nanosi się na obszary problemowe i masuje przez kilka minut. Pozostaw mieszaninę na skórze przez godzinę, a następnie spłucz ciepłą wodą. Powtarzaj dwa razy dziennie, aż zauważysz poprawę;
- Aby uzyskać najlepszy efekt, możesz owinąć skórę ciepłym ręcznikiem przez godzinę. A dopiero potem wypłucz pozostałą mieszaninę wodą. Zalecane jest powtarzanie każdego dnia;
- Kolejny prosty przepis na cellulit. Wymieszać jedną część dowolnego oleju do masażu (olej jojoba, olej migdałowy, olej kokosowy, oliwa z oliwek, olej słonecznikowy itp.) I trzy części octu jabłkowego. Zastosuj mieszaninę na skórę i delikatnie ją wetrzyj. Powtarzać dwa razy dziennie;
4. Olejek jałowcowy
Jak wiadomo, gdy skóra gromadzi toksyny, pojawia się cellulit. Istnieje wiele metod pozbycia się toksyn. Jednym z nich jest olej jałowcowy.
Niezbędne składniki:
1 / 4 szklanki oliwy z oliwek;
15 kropli oleju jałowcowego.
Metoda aplikacji:
- Najpierw dodaj olejek eteryczny do oliwy z oliwek;
- Następnie zrób masaż, wmasuj powstałą mieszaninę w uszkodzoną skórę przez 10-15 minut;
- Powtarzaj procedurę codziennie.
- Zauważysz pozytywne zmiany w ciągu miesiąca.
5. Wodorosty
Poprawiając krążenie krwi, zmniejszasz liczbę komórek tłuszczowych pod skórą. Wodorosty są jednym ze skutecznych środków przeciw cellulitowi. Mają działanie złuszczające i odtruwające. Dzięki tym wszystkim korzystnym właściwościom, możesz szybko doprowadzić skórę do porządku.
Niezbędne składniki:
1 / 4 szklanki soli morskiej;
3 łyżki rozdrobnionych wodorostów;
1 / 4 szklanki oliwy z oliwek;
1-2 olej kokosowy;
Krople kroplowe dowolnego olejku eterycznego (opcjonalnie).
Przygotowanie:
- Wymieszaj wszystkie składniki;
- Wmasuj mieszaninę w uszkodzoną skórę przez 10 minut;
- Pamiętaj, że należy wykonać tę procedurę przed wykonaniem prysznicu;
- Po masażu weź prysznic;
- Dokładnie osusz skórę i nałóż krem nawilżający. (Nie zapominaj, że olej kokosowy jest najlepszym środkiem nawilżającym w walce z cellulitem)
- Najlepszy wynik osiągniesz powtarzając ten rytuał codziennie.
6. Kąpiel Detoks
Kąpiel detoks relaksuje i wspomaga eliminację toksyn. To sposób na zmniejszenie ilość tkanki tłuszczowej oraz pomaga eliminować toksyny. Aby wykonać taką kąpiel, potrzebujesz soli morskiej lub wodorostów.
Niezbędne składniki:
1 szklanka soli morskiej;
3 lub 4 arkusze wodorostów.
Metoda aplikacji:
1. Napełnij wannę ciepłą wodą;
2. Dodaj sól morską lub algi;
3.Weź 20-minutową kąpiel
4.Nie zapomnij o nawilżaniu skóry po kąpieli;
5. Wykonuj dwa razy w tygodniu.
7. Zielonka glinka
Wiadomo, że glina stosowana jest w leczeniu różnych schorzeń. Zielona glinka ma dobre właściwości adsorbujące, co oznacza, że może absorbować zanieczyszczenia ze skóry. Poprawia również krążenie limfy i krwi, co zapobiega tworzeniu się nadmiernych komórek tłuszczowych, które prowadzą do cellulitu. Jest doskonałym lekarstwem na cellulit.
Niezbędne składniki:
1 / 4 szklanki świeżego soku z cytryny;
1/2 zielonej glinki;
1 łyżka miodu;
3 łyżki gorącej wody
Metoda aplikacji:
1. Wymieszaj wszystkie składniki. Mieszanka powinna mieć konsystencję gęstej śmietany.
2. Wmasuj mieszaninę w skórę przez 10 minut;
3. Nałóż folię spożywczą na skórę;
4. Po około pół godziny spłucz ciepłą wodą;
5. Stosuj raz w tygodniu, aby zobaczyć wynik.
8. Olejek pomarańczowy
Olejek eteryczny poprawia krążenie krwi, co z kolei zapobiega tworzeniu się nadmiaru tkanki tłuszczowej pod skórą. Tak więc, olejek eteryczny mandarynkowy jest kolejnym skutecznym środkiem do usuwania cellulitu. Możesz go używać na kilka sposobów.
Po pierwsze:
Niezbędne składniki:
½ szklanki oliwy z oliwek;
4-5 kropli olejku eterycznego pomarańczowego.
Metoda aplikacji:
• Wymieszaj oliwę z olejkiem pomarańczowym
• Wmasuj mieszankę w uszkodzone miejsca na skórze przez 10-15 minut.
• Powtórz tę procedurę dwa razy dziennie.
• Należy pamiętać, że po nałożeniu tej mieszaniny olejków na skórę, zwiększa się wrażliwość skóry na światło słoneczne, gdyż olejek pomarańczowy jest fotouczulający także nie spiesz się z ekspozycją na słońce.
Drugi sposób:
Niezbędne składniki:
1 szklanka ciepłej wody;
2-3 krople olejku eterycznego mandarynki.
Metoda aplikacji:
1. Rozpuścić olej eteryczny w ciepłej wodzie;
2. Nałóż na uszkodzoną skórę;
3. Powtarzaj każdego dnia
Wyżej wymienione środki cellulitu zwalczają główną przyczynę cellulitu – nagromadzenie tłuszczu i toksyn w organizmie. Najważniejsze jest przestrzeganie właściwych zasad odżywiania. To dlatego chuda osoba z niezdrowym stylem życia ma cellulit. Kluczem do redukcji „ pomarańczowej skórki” jest usunięcie toksyn z organizmu i zapobieganie dalszemu gromadzeniu się ich.
To nie tylko sposób na ograniczenie cellulitu, ale także sposób na życie.
Aby pozbyć się toksyn z organizmu, musisz najpierw usunąć je z miejsca, w którym się zebrały: w komórkach, tkankach i narządach.
Jeśli chcesz oczyścić swój organizm i zminimalizować cellulit (oraz starzenie się i inne objawy) polecam zrobić sobie detoks brzozowy.
Jakie produkty pomogą w pozbyciu się cellulitu ?
9. Papryka Cayenne
Ze względu na swoje właściwości przeciwzapalne, jest uważana za jeden z najbardziej skutecznych produktów do spalania tłuszczu.
W jaki sposób pieprz cayenne pomaga zwalczać cellulit?
Po pierwsze, pieprz cayenne przyspiesza metabolizm. Po drugie poprawia krążenie krwi i zapobiega gromadzeniu limfy i komórek tłuszczowych;
Jak stosować pieprz cayenne z maksymalną wydajnością?
1. Papryka powinna być obecna w menu każdego dnia. Można ją dodawać do sezonowych sałatek, a nawet do herbaty;
2. Do szklanki ciepłej wody dodać 1-2 łyżeczki pieprzu cayenne i 1 łyżeczkę soku z cytryny. Pić otrzymany napój dwa lub trzy razy dziennie, a wkrótce zauważysz pozytywną zmianę.
10. Kwasy tłuszczowe omega-3
Szkodliwe tłuszcze mogą prowadzić do problemów z sercem i znacząco pogorszyć zdrowie. Tłuszcze te przyczyniają się do gromadzenia się komórek tłuszczowych pod skórą – prowadzą do cellulitu. Nie wykluczaj jednak całkowicie tłuszczów z diety. Przydatne tłuszcze, takie jak na przykład kwasy tłuszczowe omega-3, są wręcz niezbędne dla organizmu. Dlaczego są takie zdrowe?
1. Pokarm bogaty w kwasy tłuszczowe Omega-3 jest przeciwutleniaczami, które zmniejszają ilość wolnych rodników;
2. Pomagają wygładzić skórę;
3. Ponadto kwasy tłuszczowe omega-3 zmniejszają apetyt. W rezultacie nie przejadacie się, a organizm po prostu nie odkłada tłuszczu, w efekcie czego nie powstaje pomarańczowa skórka
Jakie pokarmy bogate w kwasy tłuszczowe omega-3 powinieneś znać?
1. Łosoś i inne rodzaje ryb (oczywiście żadna ryba nie może być smażona na dużej ilości oleju);
2. Oliwa z oliwek i olej lniany, olej z orzechów włoskich
11. Woda
Jednym z głównych warunków zdrowia jest unikanie odwodnienia organizmu. Wraz z wieloma innymi użytecznymi właściwościami, woda pomaga nie tylko zwalczać cellulit, ale także zapobiegać jego ponownemu pojawieniu się.
Dlaczego tak ważne jest picie wystarczającej ilości wody?
1.Woda pomaga usuwać toksyny z organizmu;
2. Skóra staje się gładsza;
3.Woda poprawia krążenie krwi i pracę jelit
4. Zapobiega gromadzeniu się limfy.
Jak prawidłowo pić wodę, aby uzyskać jak największe korzyści?
1. Możesz mieszać naturalne, świeżo wyciśnięte soki z wodą
2. Dla smaku i większych korzyści możesz dodać odrobinę miodu lub soku z cytryny do wody;
3. Dodaj do swojej diety pokarmy bogate w płyny, takie jak ogórki, arbuzy, melony i liście sałaty;
4. W ciągu dnia spróbuj wypić przynajmniej kilka filiżanek herbaty ziołowej, ale nie dodawaj cukru;
5. Należy pić codziennie 7-8 szklanek wody, ale to też kwestia indywidualna
12. Zielona herbata
Zastąp poranną filiżankę kawy filiżanką zielonej herbaty, a skóra stanie się gładsza.
Dlaczego warto pić zieloną herbatę?
1. Zielona herbata przyspiesza krążenie i stymuluje organizm do korzystania z tłuszczu jako źródła energii.
2. Przyspiesza przemianę materii, poprawiając proces spalania tłuszczu;
3. Zawiera katechiny – przeciwutleniacze, które przyczyniają się do eliminacji toksyn.
Jak stosować zieloną herbatę?
Codziennie pij 2-3 szklanki zielonej herbaty. To wystarczy, aby przyspieszyć proces spalania tłuszczów. Spróbuj zrezygnować z kawy i zacznij dzień od filiżanki zielonej herbaty – zobaczysz wyjdzie Ci to na zdrowie.
UWAGA! W podziękowaniu, że dotarłaś do tego momentu posta, chciałam Ci podarować BONUS w postaci listy składników, które powinny znaleźć się w każdym preparacie antycellulitowym! 🙂 Znajdując poniższe substancje aktywne w składzie INCI preparatów przeciwko cellulitowi upewnisz się, że kupujesz skuteczny kosmetyk!
Składniki ograniczające lipogenezę, czyli tworzenie się komórek tłuszczowych
Mają za zadanie zmniejszyć przenikanie glukozy do komórki i przekształcanie jej w kwasy tłuszczowe. Mogą one również blokować przekształcanie się preadipocytów w adipocyty, czyli komórki tłuszczowe jak i „ przeszkadzać „ komórkom tłuszczowym w magazynowaniu triglicerydów, czyli tłuszczów.
Rutyna
Należy do flawonoidów, które są szeroko rozpowszechnione w przyrodzie. Głównym jej zadaniem jest poprawa kondycji naczyń krwionośnych. Uszczelnia i uelastycznia ich ściany, działa przeciwobrzękowo oraz jest silnym antyoksydantem. Dodatkowo bardzo korzystnie wpływa na stężenie trójglicerydów we krwi. Bogatym źródłem rutyny jest: perełkowiec japoński, fiołek trójbarwny, skrzyp polny, arnika górska, ziela ruty i gryki.
Tamaryndowiec malabarski
Jest to drzewo sięgające 25m wysokości występujące w Indiach. Ekstrakt z wysuszonej skórki owocu tamaryndowca zawiera HCA, czyli kwas hydroksycytrynowy, który hamuje syntezę kwasów tłuszczowych. Pobudza on pracę enzymów trawiennych, a co za tym idzie szereg przemian metabolicznych. Ponad to redukuje absorpcję kwasów tłuszczowych do adipocytów oraz ułatwia ich transport w organizmie do miejsc gdzie zachodzi ich lipoliza.
Substancje sprzyjające lipolizie, czyli rozkładu tłuszczu
Głównym zadaniem składników wpływających na lipolizę jest pobudzenie rozkładu triglicerydów w tkance tłuszczowej.
Kofeina
Jej źródłami są m.in. nasiona kawy i kakao oraz liście drzewa herbacianego i ostrokrzewu paragwajskiego Mate, jak i wiele innych gatunków roślin. Działa detoksykująco, usprawnia krążenie krwi w naczyniach włosowatych zapobiegając tym samym opuchnięciom. Przyspiesza odpływ limfy z tkanki tłuszczowej. Dodatkowo ujędrnia i uelastycznia skórę, modeluje sylwetkę oraz podwyższa aktywność metaboliczną organizmu. Jej bogate właściwości znalazły zastosowanie w licznych preparatach kosmetycznych przeciw cellulitowi.
L- karnityna
Inaczej nazywana witaminą B11. Karnityna nie spala tłuszczów, a jedynie ułatwia ich wykorzystanie jako źródła energii. Zapobiega tym samym gromadzeniu się ich w komórkach. Ponadto wykazuje właściwości antyoksydacyjne oraz wspomagające przemianę materii i przyspieszające regenerację skóry. Do jej źródeł należą m.in. orzechy arachidowe, kalafior, zarodki pszenicy.
Morszczyn pęcherzykowaty
Morszczyn jest glonem morskim zaliczanym do brunatnic. Jest bogaty w jod, brom, witaminy i mikroelementy. Wykazuje korzystne działanie na włosy, skórę i paznokcie. Substancje aktywne zawarte w morszczynie redukują tkankę tłuszczową i przyspieszają jej spalanie poprzez aktywację długotrwałego mechanizmu powolnego uwalniania. Usprawnia przemianę materii i stymuluje mikrokrążenie. Ponadto wykazuje działanie nawilżające, regenerujące, detoksykujące i uelastyczniające skórę.
Substancje poprawiające mikrokrążenie
Celem substancji z tej grupy jest wzmocnienie, uszczelnienie i uelastycznienie naczyń krwionośnych. Aktywują one również przepływ krwi oraz działają przeciwwysiękowo, przeciwzakrzepowo i przeciwobrzękowo.
Bluszcz pospolity
Jego liście są bogatym źródłem saponin i flawonoidów. Pierwsze z nich ułatwiają penetrację innych składników zawartych w preparacie w głąb skóry. Flawonoidy natomiast chronią ściany włośniczek i zmniejszają ich przepuszczalność podczas pierwszego stopnia rozwoju cellulitu. Napar z liści bluszczu znakomicie leczy stany zapalne tkanki łącznej i skóry.
Wąkrotka azjatycka
Poprawia krążenie podskórne, wzmacnia i uszczelnia ściany naczyń krwionośnych , przyspiesza spalanie tkanki tłuszczowej. Ponadto pobudza produkcje kolagenu, symuluje regenerację skóry.
Miłorząb japoński
Wzmacnia i uelastycznia naczynia krwionośne, zapobiegając ich pękaniu, pobudza krążenie i aktywnie neutralizuje wolne rodniki.
Substancje wpływające na tkankę łączną
Równie ważnym elementem preparatów antycellulitowych są składniki wpływające na uszkodzoną przez cellulit tkankę łączną. Przede wszystkim poprawiają one elastyczność i jędrność tkanki
Skrzyp polny
Jest surowcem bogatym w krzemionkę, której zazwyczaj brakuje w uszkodzonej przez cellulit tkance łącznej. Poprawia on jędrność i elastyczność tkanek, pobudza metabolizm oraz działa przeciwzapalnie i moczopędnie.
Bez czarny
Zawiera on kofeinę i jej pochodne oraz m.in. flawonoidy , witaminy i rutynę. Bez wykazuje działanie zmiękczające, przeciwrodnikowe i moczopędne. Wzmacnia tkankę łączną, stymuluje syntezę kolagenu oraz wzmacnia i uelastycznia ściany naczyń krwionośnych.
Poza wymienionymi substancjami powyżej często w preparatach antycellulitowych spotkamy również: guaranę, kawę arabską, zieloną herbatę, gorzką pomarańczę, mniszka pospolitego, oliwkę, kasztanowca, nostrzyka żółtego, nagietka lekarskiego, fiołka trójbarwnego, soję, żeń-szeń, brzozę, lubczyk oraz olejki eteryczne: cynamonowy, imbirowy, jałowcowy, geraniowy i grapefruitowy.
Teraz nadszedł czas, abyś zastosowała wszystkie te wskazówki, które podałam powyżej. Wybierz jedną radę, wypróbuj, a następnie wybierz inny sposób i zmierz się z „ pomarańczową skórką”. Możesz testować jedną nową wskazówkę na dzień.
Bądź wytrwała, a zobaczysz wyniki!!
utworzone przez Natalia Borczynska | mar 22, 2018 | Aktualności, Skarbnica roślin
Brzoza jest nie tylko pięknym symbolem narodu polskiego, ale także źródłem wartościowego, pożywnego napoju – soku brzozowego. To wspaniałe drzewo, które było wielokrotnie wspominane przez poetów, ma szerokie zastosowana w medycynie i kosmetologii. Surowcami do przygotowania różnych preparatów mogą być liście, kora, pąki oraz sok brzozy. Na początku przyjrzyjmy się temu ostatniemu.
Sok brzozowy pijany w dzieciństwie przez naszych rodziców jest bardzo zdrowym produktem, który ma wiele cennych korzyści. Oskola – bo tak inaczej nazywa się brzozę – ma silne właściwości przeciwzapalne, ściągające, przeczyszczające i moczopędne, które są pomocne w leczeniu wielu problemów zdrowotnych, takich jak zapalenie żołądka, rwa kulszowa, reumatyzm, artretyzm, zapalenie oskrzeli i inne. Dlatego sok brzozowy można słusznie nazwać jednym z cennych darów natury, których wpływ na ludzkie ciało jest nieoceniony. Przyjrzyjmy się zatem bardziej szczegółowo nie tylko właściwościom leczniczym tego napoju, ale także sposobom jego gromadzenia i przechowywania.
Skład:
Smakuje jak świeża woda źródlana, ale ze słodkimi nutami drzewnymi. Zawiera niezbędne witaminy, minerały i cukry – głównie glukozę i fruktozę. Jest bogaty w minerały, takie jak potas, wapń, magnez, mangan, cynk, fosfor, żelazo, sód i aminokwasy. Zawiera także witaminę C i witaminy z grupy B.
Właściwości lecznicze soku brzozowego:
Brzoza zawiera kwas betulinowy, który nadaje jej właściwości przeciwzapalne. Są one pomocne w leczeniu stanów takich jak zapalenie stawów, obrzęk nerek oraz zapalenie pęcherza moczowego.
W badaniach wykazano, że związek znajdujący się w soku brzozowym znanym jako saponina ma właściwości obniżające poziom cholesterolu we krwi.
Ten wiosenny nektar stymuluje wydzielanie soku żołądkowego i enzymów niezbędnych do normalnego trawienia – sok brzozowy normalizuje stolec, łagodzi zaparcia.
Na choroby gardła: kaszel, ból gardła zaleca się wypić szklankę napoju brzozowego codziennie aż do wyzdrowienia.
Aby usunąć stan zapalny w jamie ustnej i zapobiec próchnicy, powinno się przepłukiwać jamę ustną sokiem brzozowym. Pijąc nektar z brzozy należy trzymać go przez kilka sekund w ustach przed połknięciem. W przeciwieństwie do wielu soków owocowych, napój ten nie uszkadza szkliwa zębów.
Pomaga pozbyć się migren i bólów głowy. Przy przewlekłym bólu, należy codziennie pić szklankę czystego nektaru brzozowego.
Długo gojące się rany, owrzodzenia, otarcia możesz przecierać nierozcieńczonym sokiem z brzozy – przyspieszy to proces gojenia.
Świeży sok jest doskonałym napojem dietetycznym, nie zawiera białka ani tłuszczu. Przeciwnie, składa się w 100% z węglowodanów. Jeśli Twoja waga stoi w miejscu, sięgnij po sok z brzozy. Pomaga w eliminacji nadmiaru soli, fosforanów, kwasów moczowych, amoniaku i niektórych leków. Pozbycie się tych zanieczyszczeń powoduje oczyszczenie dróg moczowych, a co za tym idzie pomaga w zmniejszeniu masy ciała. W celach terapeutycznych i profilaktycznych należy spożywać 1 szklankę napoju przez około miesiąc.
W upalne dni orzeźwia, gasi pragnienie i uzupełnia zapas soli mineralnych, które człowiek traci podczas pocenia się.
Pomaga uporać się z depresją uzupełniając niedobory witamin. Aby to zrobić, musisz pić szklankę soku brzozowego codziennie przez dwa tygodnie.
Sok brzozowy wspomaga usuwanie toksycznych substancji z nerek i wątroby.
Aby sprawdzić na własne oczy jego właściwości oczyszczające, trzeba wypić 200 ml codziennie rano przed śniadaniem. Cykl leczniczy powinien trwać 8-6 tygodni i powinno się spożyć ok 6-8 litrów płynu leczniczego w tym okresie.
Właściwości kosmetyczne:
Ten cenny naturalny produkt przyniesie korzyści stosując go nie tylko wewnętrznie, ale także jeśli zostanie zastosowany zewnętrznie, jako środek domowy do mycia i płukania włosów. Codziennie obmywając twarz takim „tonikiem”, łatwo pozbyć się pryszczy i trądziku. Płukanie włosów sokiem brzozowym, rozcieńczonym wodą, pomoże nie tylko wzmocnić włosy, ale także pozbyć się łupieżu. Z tego napoju można przygotować preparaty lecznicze, które są używane w kosmetologii.
Włosy:
Płukanie włosów sokiem z brzozy przywraca prawidłowe ph skórze głowy. Sok z brzozy może zastąpić odżywkę do włosów. Po umyciu głowy spłucz włosy sokiem. Ta prosta procedura przywróci siłę i blask Twoich włosów.
Tłuste włosy (balsam brzozowy)
– 2 łyżki soku brzozowego
– 1 łyżka miodu
– 1 łyżka soli kuchennej
Przygotowanie:
Wymieszaj szklankę soku brzozowego z 1 łyżką miodu i 1 łyżeczką soli kuchennej. Należy wlać płyn do szklanego ciemnego słoika.
Przed każdym myciem należy wcierać przygotowany balsam w skórę głowy. Należy owinąć włosy ręcznikiem, umyć je dopiero po półtorej godziny. Długość leczenia wynosi 10 dni. Następnie zrób 10-dniową przerwę i ponownie powtórz kurację.
Odżywcza maska do włosów
– Sok brzozowy
– Olej z łopianu
Należy wymieszać sok brzozowy i olej łopianu w stosunku 3: 1. Następnie nałożyć na włosy i owinąć ręcznikiem. Po 20 minutach umyć włosy zwykłym szamponem.
Maska przywróci włosom siłę i połysk.
Wcierka w mieszki włosowe
– Nektar z brzozy
– Miód
Przygotowany balsam z dodatkiem miodu i wcierać w mieszki włosowe.
Maska na utratę włosów
– Sok brzozowy
– Koniak
– Wywar z korzeni łopianu
Zmieszać i nałożyć na włosy. Odczekać 15-20 minut, następnie spłukać ciepłą wodą.
Skóra:
W Skandynawii napój ten uważany jest za eliksir, odżywiający i odmładzający skórę. Dzięki niemu kobiety radzą sobie z pierwszymi oznakami starzenia. Zastosowanie zewnętrznego soku z brzozy przyczynia się do usuwania plam pigmentowych na skórze, trądziku, krost, czyraków i stanów zapalnych. Doskonale tonizuje skórę i usuwa tłusty połysk. Na podstawie tego komponentu można również przygotować różnorodne kosmetyki: nalewki, maski, toniki. Oto kilka z nich:
Zapobieganie trądzikowi:
Mycie twarzy rano i wieczorem napojem brzozowym.
Pozbycie się trądziku:
– Białko jaja kurzego
– Sok brzozy
– Miód
Wygładzenie drobnych zmarszczek: (maska kremowa)
– 2 łyżki nektaru brzozowego
– 50g kiełkującej pszenicy
– 200g rozgniecionego rokitnika
Maska do cery suchej:
Sok brzozowy i miód wymieszać w stosunku 1:1.
Powyższe maski są nakładane na oczyszczoną twarz, a po 15 minutach zmywane ciepłą wodą.
UWAGA! Aby zachować właściwości lecznicze napoju, można go zamrozić w postaci kostek lodu. W razie potrzeby wcierać w skórę twarzy, szyi i dekoltu.
Wskazania:
Sok ten mogą pić dorośli i dzieci starsze niż rok. Należy również pamiętać, że sok z brzozy nie zawiera alergenów, dzięki czemu można go stosować zarówno w okresie ciąży jak i karmienia piersią. Ponadto, w czasie ciąży, ten napój jest po prostu konieczny, ponieważ ma właściwości moczopędne, pomaga złagodzić obrzęk.
Przeciwskazania:
Picie soku brzozowego jest zakazane w przypadku alergii na pyłek brzozy. Reakcja w postaci wysypki i podrażnienia na skórze jest sygnałem, aby zrezygnować z picia.
Jak używać i przechowywać sok?
Należy pić świeży sok z brzozy (1 szklankę 3-4 razy dziennie pół godziny przed głównym posiłkiem) lub zamiast zwykłej wody. Na soku można również robić płatki.
Sok brzozowy można przechowywać w naczyniu szklanym w lodówce nie dłużej niż 2-3 dni.
Kiedy i jak zbierać?
Sok z brzozy zbierany jest od marca do kwietnia, kiedy nie ma liści na gałęziach, ale powinny pojawić się już wkrótce. Zwykle okres przepływu soku wynosi 2-3 tygodnie.
Aby wybrać sok, wybierz drzewo o średnicy nie mniejszej niż 20 cm. Na niewielkiej powierzchni około 20 cm od ziemi, wierci się otwór nie głębiej niż 3-4 cm.
Należy postawić butelkę lub słoik pod strumieniem, żeby sok do nich spływał.
Najbardziej „owocne” godziny zbierania soku brzozowego są między południem a 18, w tym czasie ruch soków jest najbardziej aktywny.
Po zebraniu soku nie zapomnij zamknąć otworów, aby bakterie się tam nie dostały, przez co roślina mogłaby zachorować i uschnąć.
Jeśli pijesz nadmierne ilości alkoholu, jesteś aktywnym lub biernym palaczem, jesteś w stresie, bierzesz dużo leków (takich jak statyny, leki przeciwdepresyjne, leki przeciwzapalne, kortyzon i leki przeciwbólowe), nie zaniedbuj tego cudownego prezentu, jaki dała nam natura.
UWAGA!
Komercyjna woda brzozowa jest pasteryzowana. W stanie naturalnym, w jakim konsumowali go przodkowie (czyli surowe i niepasteryzowane), woda z brzozy przetrwa tylko około dwóch dni, zanim zacznie się psuć. Jeśli chcecie pozyskać sok prosto z drzewa, koniecznie odezwijcie się do mnie, pisząc w wiadomości prywatnej 😉
Dziewczyny, zachęcam Was do wzięcia udziału w wydarzeniu, jaki organizuje na facebooku “ 8 tygodniowy detoks brzozowy”. Szczegóły na fanpage’u.
utworzone przez Natalia Borczynska | mar 14, 2018 | Aktualności, Skarbnica roślin
Olejki eteryczne są szeroko stosowane w aromaterapii. Istnieje ponad 90 olejków eterycznych. Moim ulubionym jest olejek herbaciany, ze względu na swoje wszechstronne zastosowanie.
Nazwa może być myląca! Olejek z drzewa herbacianego nie jest pozyskiwany z rośliny powszechnie kojarzonej z herbatą jako napojem. Również nie ma nic wspólnego z olejem herbacianym, który jest pozyskiwany z nasion rośliny herbaty. Olejek herbaciany jest pozyskiwany przez destylację parową gałązek i liści drzewa herbacianego, którego nazwa botaniczna brzmi Melaleuca alternifolia. Drzewo herbaciane pochodzi z Australii, dlatego jest tak popularnym olejem eterycznym w tym kraju. Jednak jego imponujące cechy rozprzestrzeniły się na inne kontynenty, dzięki czemu można go teraz znaleźć na całym świecie.
Zalety olejku herbacianego:
Właściwości antybakteryjne – leczenie gruźlicy oraz wszelakich infekcji w tym m.in. żołądka, dróg moczowych i jelit.
Właściwości antyseptyczne pomocne są w przypadku odkażania skóry na skutek powstania rany czy skaleczenia, a także w przypadku ukąszenia owadów. Dzięki działaniu gojącemu przyspiesza gojenie się powstałych ran i zapobiega powstawaniu blizn.
Jest także skuteczny w przypadku leczenia grzybicy skóry i paznokci, gdyż zapobiega rozmnażaniu i rozprzestrzenianiu się grzybów – a zatem ma działanie przeciwgrzybicze.
W leczeniu grypy, przeziębienia, odry, świnki, grypy wietrznej czy opryszczki wykorzystuje się jego działanie antywirusowe. W przypadku przeziębienia czy grypy, w których towarzyszy kaszel, dzięki inhalacjom olejek wykazuje działanie wykrztuśne, ułatwiające oddychanie. Wykazuje również działanie przeciwbólowe oraz napotne, które poprzez wzmożoną potliwość związane są z usuwaniem toksyn z organizmu. Nie można także zapomnieć o właściwościach uspokajających olejku z drzewa herbacianego, poprzez wcieranie go w okolice skroni działa wyciszająco w chwili zdenerwowania, szoku, a nawet histerii. Zastosowanie terapeutyczne ma swoje odzwierciedlenie w aromaterapeutycznym masażu olejkiem z drzewa herbacianego.
Dodatkowo
Pielęgnuje włosy:
Właściwości pobudzające olejku z drzewa herbacianego mogą być bardzo korzystne w dbaniu o stan włosów. Jeśli cierpisz na łupież lub łysienie, po prostu nałóż na skórę głowy rozcieńczoną ilość olejku z drzewa herbacianego. Zwiększony przepływ krwi, który odczujesz, pomoże Twoim mieszkom zachować zdrowie, dzięki czemu nie będziesz cierpiał z powodu przedwczesnego wypadania włosów. Ponadto, ponieważ skóra będzie zdrowsza, łatwiej będzie utrzymać nawilżenie, zmniejszając ilość łupieżu!
Zapobiega infekcjom ucha:
Olej herbaciany można bezpiecznie stosować miejscowo na prawie każdej części ciała, również w kanale słuchowym. Infekcje ucha, szczególnie u dzieci, mogą być bardzo bolesne. Wpuszczenie kilku kropel oleju melaleuca do ucha może usunąć infekcję dzięki naturalnej antybakteryjnej naturze oleju, a nawet może zmniejszyć ból i przyspieszyć proces gojenia.
Zastosowanie w kosmetologii:
W związku z tym, że olejek ten ma działanie zarówno przeciwzapalne jak i antyseptyczne stosowany może być w łagodzeniu objawów trądziku, ponieważ wysusza zaskórniki (otwarte i zamknięte), ale również uspokaja ewentualne występujące stany zapalne. Ma także działanie przeciwbakteryjne, a więc jest jedną z substancji czynnych wykorzystywanych w kosmetykach przeznaczonych do skór trądzikowych, zaraz obok kwasu salicylowego, azalainowego czy cynku.
Olejek z drzewa herbacianego chętnie stosowany jest przez terapeutów w masażach jako dodatek do oleju. Masaż na bazie tego olejku wskazany jest do przeprowadzania w przebiegu grypy czy przeziębieniach.
Możemy go użyć również jako dodatek do zwykłego balsamu czy kremu, najlepiej jeśli są to produkty naturalne bądź nieperfumowane, i zastosować go zaraz po zabiegu depilacji nóg czy pach. Da on uczucie świeżości oraz będzie zapobiegał przed wzrastaniem osłabionych włosów, które bardzo często powodują stany zapalne na skórze. Taki balsam można zastosować również na popękane pięty, przyspieszy on regenerację naskórka.
Mimo tego, że olejek herbaciany nie rozpuszcza się w wodzie to przygotowaną na jego bazie emulsję można zastosować do kąpieli w wannie. Jego działanie będzie podwójne, ponieważ gdy zanurzymy się w wodzie, olejek będzie oddziaływał bezpośrednio na powierzchnię skóry- odświeżenie, a dodatkowo jego wdychanie w unoszącej się parze wodnej pozwoli na wykorzystanie jego właściwości uspokajających i rozluźniających, co będzie bardzo pomocne w przypadku łagodzenia bólów mięśni.
Innym rodzajem kąpieli, do której może on zostać wykorzystany, jest kąpiel stóp, która będzie ulgą dla zmęczonych i zniszczonych stóp. Jego wcześniej wspomniane działanie przeciwgrzybicze, również można zastosować w postaci kąpieli stóp przy problemie grzybicy stóp i paznokci. Przykładowym zabiegiem na bazie olejku z drzewa herbacianego, stosowanym dla tego problemu jest codzienne piętnastominutowe moczenie stóp w ciepłej, lecz nie gorącej wodzie, z dodatkiem:
Składniki:
– Olejku z drzewa herbacianego – 3 krople
– Olejku bergamotowego – 2 krople
– Olejku grejpfrutowego – 1 kropla
Można go również zastosować na problem kruchości i łamliwości paznokci – zabieg polega na moczeniu paznokci w oliwce z dodatkiem kilku kropel olejku przez 10-15 minut. Kolejnym krokiem jest wtarcie tej oliwki w płytkę paznokci.
Następnym z szerokiej gamy zastosowań tego olejku są płukanki do pielęgnacji jamy ustnej w postaci połączenia dwóch kropli olejku ze szklaną wodą. Płukanie jamy ustnej tak przygotowanym roztworem wykaże działanie dezynfekujące oraz zapobiegające powstawaniu próchnicy.
Olejek ten sam w sobie jest środkiem dezynfekującym i antyseptycznym, dlatego musi być wykorzystywany, jako główny składnik środków czyszczących w gabinetach kosmetycznych. Zapewni odpowiednią dezynfekcję i sterylność w pomieszczeniach, a dodatkowo pozostawi przyjemny zapach.
Wskazania dermatologiczne:
- Grzybice (stwierdzono też, że niweluje przykry zapach powstający na skutek pocenia się stóp.)
- Grzybice paznokci
- Czyrak
- Liszajec zakaźny
- Róża
- Łupież rumieniowy
- Zapalenie mieszków włosowych (figówka)
- Opryszczka, również narządów płciowych,
- zajad,
- egzema,
- oparzenia,
- ukąszenia owadów
Wskazania ginekologiczne
- Leczenie zapalenia pochwy u kobiet oraz upławów
Przemysł kosmetyczny docenia olejek z drzewa herbacianego nie tylko ze względu na jego aktywność leczniczą. Może być on wykorzystywany jako substancja o wielokierunkowym działaniu
Inne zastosowania:
Olejek herbaciany świetnie można wykorzystać do utrzymania odpowiedniej czystości w domach czy biurach, a przede wszystkim w gabinetach kosmetycznych i lekarskich.
Mycie podłóg
Wiadro ciepłej wody (cytryna) + 10-15 kropli olejku herbacianego
Świetnie sprawdzi się dodany do kominka aromaterapeutycznego, szczególnie w lecie, ponieważ będzie odstraszał komary.
Kolejnymi domowymi zastosowaniami tego olejku są np.: umieszczenie nasączonej nim chusteczki higienicznej w odkurzaczu, będzie skutkowało zabiciem roztoczy, a użycie kilka kropel w zmywarce zdezynfekuje naczynia.
UWAGA! Chociaż nie ma nieodłącznego ryzyka związanego z miejscowym stosowaniem olejku z drzewa herbacianego, w niektórych rzadkich przypadkach ludzie mogą być nadmiernie wrażliwi na ten olejek. Jest to środek miejscowy i nie należy go używać jako środek przeciwbakteryjny do stosowania doustnego. Efekty uboczne spożywania olejku z drzewa herbacianego mogą być dość poważne i obejmują dezorientację, halucynacje, senność, śpiączkę, ciężkie wysypki, wymioty, biegunkę, ogólne osłabienie, zaburzenia żołądkowe. Zawsze należy trzymać go z dala od zwierząt domowych i dzieci.
Mieszanie:
Ten olejek doskonale łączy się z cynamonem, szałwią, goździkami, lawendą, cytryną, mirrą, gałką muszkatołową, rozmarynem i olejem tymiankowym.
Podsumowując, olejek herbaciany w domu powinien mieć każdy!
utworzone przez Aleksandra Hutna | mar 9, 2018 | Skarbnica roślin
Ta wspaniała roślina była znana i używana już od 5 tys. lat przed naszą erą. Doceniali ją starożytni Rzymianie, Grecy, Babilończycy, Hindusi czy Chińczycy. Nazywany niebiańską różdżką, rośliną nieśmiertelności czy darem niebios, liczy ponad 300 odmian, ale jedynie 5 z nich ma właściwości lecznicze. Są nimi: Aloe Vera, Aloes Drzewiasty oraz Aloes Uzbrojony.
Uprawa aloesu – tolerancja w doniczce
O tym, że warto hodować tę roślinę we własnym domu nie muszę przekonywać – sam Aleksander Wielki podbił wyspę Sokotra jedynie dla rosnącego tam aloesu.
Co więcej, hodowanie jest banalnie proste, nie przysporzy trudności nawet najbardziej początkującym i niedoświadczonym ogrodnikom ? Aloes jest sukulentem, a więc potrzebuje niewielkie ilości wody – należy podlewać go wtedy, gdy zauważymy, że podłoże przyschnie. Jego zapotrzebowanie na wodę jest związane z porą roku: latem podlewa się go obficiej niż zimą.
W przeciwieństwie do wody, aloesy lubią duże ilości światła. Najlepiej znaleźć miejsce dobrze oświetlone jak parapet, ale nie na tyle odsłonięte na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Warto umieścić go niedaleko naszego łóżka ze względu na jego umiejętność pochłaniania dwutlenku węgla i przetwarzania go nocą w tlen. Najbardziej odpowiednimi temperaturami są dla niego te od 10°C do 20°C.
Aloesy są niesamowicie tolerancyjne na zaniedbania ze strony właścicieli, ale w zamian za to każe długo czekać na swój wzrost – zatem jest idealnym ćwiczeniem cierpliwości ?
Bogactwo właściwości
- Zawiera w sobie wiele witamin: A, C, E, B9 (kwas foliowy) i wiele witamin z grupy B. Ponadto, aloes jest źródłem takich mikroelementów jak: chrom, cynk, magnez, mangan, miedź, potas, selen, sód, wapń, żelazo. Zawiera także aminokwasy i kwasy tłuszczowe.
- Wzmacnia naturalną odporność, pomaga w trawieniu i oczyszczaniu organizmu. Według badań opublikowanych w British Medical Journal z 2000 roku, beta-sitosterol zawarty w aloesie pomaga obniżyć poziom cholesterolu w krwi. Dzięki regulowaniu ciśnienia w żyłach i tętnicach, poprawia krążenie i utlenienie krwi, oraz zmniejsza lepkość krwi. Poprawa trawienia i efekty detoksykujące sprzyjają utracie masy ciała, więc aloes może również wspomagać odchudzanie.
- Stosowany zewnętrznie ma wspaniały wpływ na skórę. Ze względu na duże ilości wody w nim zawarte, świetnie nawilża. Dzięki zdolności do syntezy elastyny i kolagenu, poprawimy elastyczność i jędrność naszej skóry. Pomoże także w walce z trądzikiem i innymi niedoskonałościami.
- Aloes dodawany do szamponów i odżywek zapewnia wzmocnienie i lśnienie włosów, zapobiega natomiast rozdwajaniu się końcówek.
- Ma właściwości lecznicze; zawiera 12 substancji, które pomagają spowolnić lub zahamować stan zapalny. Idealnie nadaje się do stosowania na oparzenia, otarcia, łuszczycę i ugryzienia owadów.
Chciałabym podzielić się z Tobą sprawdzonymi przeze mnie przepisami na wykorzystanie potęgi aloesu ? Od stóp do głów, od wewnątrz i zewnątrz!
Koktajl Detox – zielone oczyszczenie od wewnątrz
Składniki:
– garść szpinaku
– 1 banan
– ½ szklanki posiekanego ananasa
– sok z aloesu – ok. kieliszek
Przygotowanie:
Wszystkie składniki zmiksuj w blenderze do uzyskania jednolitej konsystencji. Smacznego!
Aloesowo-kokosowa maska na włosy
Składniki:
– 2 łyżki oleju kokosowego
– 3 łyżki soku z aloesu
Przygotowanie:
Oba składniki wymieszać i nałożyć na włosy, założyć czepek bądź owinąć głowę ręcznikiem. Po godzinie umyć włosy. Najlepiej wykonywać maskę 1-2 razy w tygodniu, aby włosy były dogłębnie nawilżone i odżywione, ponadto maska ma właściwości przyspieszające wzrost włosów.
Maseczka do każdego typu cery
Samo nakładanie soku z aloesu na twarz da jej wiele korzyści, ale wzbogacając maseczkę w inne składniki, możemy uzyskiwać jeszcze lepsze efekty!
Składniki:
– 1 łyżka soku z aloesu
– 3 łyżki miodu
Przygotowanie:
Oba składniki dokładnie wymieszaj i nałóż na twarz. Po 20 minutach zmyj ciepłą wodą. Dzięki takiej mieszance Twoja skóra będzie gładka i odświeżona.
Mam nadzieję, że przekonałam Cię jak cudowną rośliną jest aloes i jak dobrze mieć go we własnym domu!
